Druga publikacja w serii „Makor / Źródła” pod redakcją prof. Marcina Wodzińskiego, przedstawiającej teksty ważne dla poznania historii i kultury żydowskiej. W serii ukazują się zarówno wybory źródeł historycznych, jak i filologiczne edycje kanonicznych dzieł kultury żydowskiej.
Ludwik Zamenhof (1859–1917) jest dziś znany przede wszystkim jako twórca esperanta, sztucznego języka międzynarodowego. Jednak jego dążenia zmierzające do stworzenia wspólnej i neutralnej podstawy światopoglądowej, na której mogliby się spotkać ludzie pochodzący z różnych krajów, narodowości, wyznań, nie ograniczyły się jedynie do płaszczyzny językowej, lecz objęły również sposób pojmowania religii i narodu. Celem tego tomu jest przybliżenie Zamenhofa mniej znanego, a w szczególności wypełnienie luki w badaniach nad jego żydowskim doświadczeniem. Realizacji tego celu mają służyć źródła wybrane z bogatej spuścizny Doktora Esperanto, w sposób chronologiczny dokumentujące rozwój jego ideologii związanej z językiem, narodowością i religią. Źródła te, przedstawione tu w edycji krytycznej, są w większości po raz pierwszy prezentowane polskojęzycznemu czytelnikowi. Ukazują one historię zmagań Zamenhofa z tzw. kwestią żydowską oraz drogę, jaką przeszedł od żydowskiego partykularyzmu do ogólnoludzkiego uniwersalizmu.
