Tymon Picheta. Chłopiec, który idąc do swojej szkoły w Wieliczce, w 80. rocznicę wybuchu powstania w getcie warszawskim, na piersi przypiął kwiat żonkila, upamiętniając wybuch Powstania w Getcie Warszawskim. Ale w jego szkole nie wiedziano, co oznacza…
Tymek jest dzieckiem. Bawi się, chodzi do szkoły, ma brata i przyjaciół. Myśli również o sprawach trudnych. O wojnie i zagładzie Żydów mówi inaczej niż dorośli. Nie o liczbach i datach, ale o osobach, które zasługują, by znać ich nazwiska i pamiętać, że byli.
Tymon Picheta. A boy who pinned a daffodil to his chest, while walking to school in Wieliczka, on the 80th anniversary of the Warsaw Ghetto Uprising. But at his school, they didn’t know what it meant…
Tymek is a child. He plays, goes to school, has a brother and friends. He also thinks about difficult topics. He talks about the war and the Holocaust differently than adults. Not about dates and numbers, but about people who deserve to be known and remembered.
Natalia Gancarz
Historia ośmioletniego chłopca opowiedziana przez innego ośmioletniego chłopca. Ważna książka dla obu chłopców, i dla nas.
The story of an eight-year-old boy told by another eight-year-old. An important book for them, as well as for us.
Patryk Pufelski
Ten krótki utwór napisany w wyjątkowo dojrzały sposób przez zaledwie ośmioletniego chłopca to dowód na to, że dzieci też potrafią mówić o tematach trudnych. Niniejsza książeczka to świadectwo tego, jaką siłę ma kształtowanie pamięci kolejnych pokoleń.
This short piece written in an exceptionally mature way by an eight-year-old boy, proves that children can also talk about difficult topics. This book is a testimony to the power of shaping the memory of next generations.
Anna Sałatarow-Kraciuk
