Listy Maxa Jacoba do Edmonda Jabèsa
36,00 zł
Max Jacob (ur. 1876, zm. 1944) – francuski poeta, malarz, pisarz i krytyk. Uznany za twórcę wiersza kubistycznego, związany także z surrealizmem oraz ruchem dada. Za życia niedoceniony, zyskał miano jednego z największych twórców międzywojennej awangardy. Wśród ówczesnej cyganerii artystycznej Max Jacob wyróżniał się zamiłowaniem do kabały. W wieku 38 lat zmienił wyznanie z Judaizmu na wiarę katolicką. Twierdził, że miał widzenie, że ujrzał Chrystusa i po tym zdarzeniu, przeżył nawrócenie, przyjął chrzest, co znacząco wpłynęło na jego twórczość , choć sam twierdził, że religia i pisanie to dwie osobne dziedziny życia. Umarł w obozie koncentracyjnym w marcu 1944 roku.
Nie wybieramy poezji: to ona nas odkrywa. Później usprawiedliwia swoje odkrycie przez wiersz, który nam wydziera. Cocteau ukazał mi Maxa Jacoba. Naprawdę, Cocteau otworzył przede mną uchylone drzwi, skrywające jeszcze Maxa Jacoba. Szukałem świata innego niż nasz, mówiłem o nim w upojeniu. Zlewał się z pokojem, nagim i czarnym, rozświetlanym przez słowa poety w stanie łaski.
– Mistrzu! – powiedziałem wchodząc.
– Nie nazywaj mnie mistrzem – odpowiedział. – Nazywaj mnie przyjacielem lub Maxem Jacobem.
To się zdarzyło w roku 1930. Pięć lat później przeżyłem identyczne chwile; obydwaj byliśmy wtedy rozbudzeni. Sny często bezczelnie zahaczają o przyszłość.
Edmond Jabès
