Nitka Ariadny

‘Zdjąć z twarzy Marka Aureliusza maskę stężałych rysów bohaterskiego cesarza, zobaczyć, jak w jego mądrym i ciężkim spojrzeniu zapala się iskra żalu. W wierszach zapisać pełną gamę doznań swojego czasu, także tych niezauważonych przez króla filozofa – przyspieszony puls, strwożony oddech.
Labirynt ciemnego korytarza wiedzie do sal z malarstwem. Znajduje się tu fresk ‘Madonna della Scala’. Uszkodził go czas. Od czoła Madonny zieje wyrwa, rozpoczynająca się powyżej linii brwi. Z blizny muru wykwita uśmiech”
Barbara Toruńczyk