Czytelnik pierwszego polskiego wydania Wicekrólów dostaje dzieło wspaniałe. Największą włoską powieść po Narzeczonych Alessandra Manzoniego, jak twierdził sam Leonardo Sciascia. A przecież Narzeczeni to arcydzieło romantyzmu, prozatorski odpowiednik Pana Tadeusza. […] Trudno nie ulec ogromnemu wrażeniu, jakie robi ta złożona historia, utkana z wyrazistych, barwnych charakterów, naniesiona na wydarzenia Risorgimenta, lecz osadzona przede wszystkim w samej sycylijskości – w kulturze myślenia pokoleniowo powtarzalnego, i w naturze rytualnego bycia na świecie.
Federico De Roberto (1861–1927) zaczął pisać swoje arcydzieło w 1891 roku, a ujrzał jego wydanie w 1894. Akcji nadał typowy dla literatury sycylijskiej charakter opowieści rodzinnej – rodzina bowiem jest w powieściopisarstwie Wyspy szczególnie czułym laboratorium odwiecznego obyczaju zrośniętego z sankcjonowaną perfidią, przywiązania i obrzędu, który pokrywa okrucieństwo, dziedziczną bezduszność, pragnienie posiadania i zemsty. […]
Czytelnik, który wziął do ręki tę książkę, stoi właśnie nad wielkim, wzburzonym, lecz równocześnie niepokojąco nieruchomym morzem. Moją rzeczą jest uprzedzić śmiałka, że jeśli do niego wejdzie, wynurzy się po ostatnich słowach oszołomiony nową wiedzą o nieznanym lądzie. Jeżeli poczuje się czasem przytłoczony skomplikowanymi związkami czy dokumentami, będzie całkiem kompetentny w dziedzinie sycylijskiego fatum, wyspowej niezmienności i obsesji bezruchu, które wypełniają do dziś powietrze wielu tamtejszych domów, salonów i instytucji.
ze wstępu Jarosława Mikołajewskiego
“Wicekrólowie” Federico de Roberto to majstersztyk literatury, który wciąga czytelnika w wir emocji, politycznych intryg i ludzkich dramatów. Autor mistrzowsko snuje historię pełną napięcia i dramatyzmu, osadzoną w czasach burzliwych przełomu XIX i XX wieku, gdzie honor, tradycja i ambicja splatają się w sieć namiętności i zemsty.
Głównym wątkiem powieści jest opowieść o rodzinie Uzeda, która panuje nad Sycylią w czasach, gdy wyspa ta była jeszcze częścią Królestwa Obojga Sycylii. De Roberto mistrzowsko kreśli obraz społeczności zafascynowanej tradycją i honorowymi zasadami, ale równocześnie ogarniętej żądzami władzy i zemsty.
Jednym z największych atutów tej książki jest sposób, w jaki autor ożywia swoich bohaterów. Postacie są złożone, pełne sprzeczności i emocji, co sprawia, że czytelnik wciągnięty jest w wir ich losów. Roberto w mistrzowski sposób ukazuje ludzką naturę, jej ciemne zakamarki i rozterki moralne. Autor wplata w swoją opowieść bogactwo postaci, które są niezwykle wyraziste i barwne. Ich losy splatają się w sieć rodzinnych intryg i politycznych machinacji, tworząc pełen napięcia obraz życia na Sycylii. Autor nie unika trudnych tematów, poruszając kwestie lojalności, ambicji i cenę władzy.
„Wicekrólowie” to nie tylko powieść o politycznych intrygach i rodzinnych sporach, ale również głęboka refleksja nad lojalnością, ambicją oraz ceną władzy. Przykuwająca uwagę narracja oraz wspaniałe wykreowane postaci sprawiają, że ta książka zasługuje na uznanie jako klasyk literatury włoskiej. Ale za klasyk i majstersztyk, książka uznawana jest z co najmniej kilku istotnych powodów. Po pierwsze, jest to dzieło o wyjątkowej głębi psychologicznej. Jak już zostało wspomniane przeze mnie wcześniej, de Roberto mistrzowsko kreśli portrety postaci, które są niezwykle złożone i realistyczne. Ich motywacje, pragnienia i konflikty są ukazane w sposób, który sprawia, że czytelnik nie tylko obserwuje ich losy, ale także wchodzi w ich umysły i emocje.
Po drugie, “Wicekrólowie” to także arcydzieło w zakresie opisu społeczeństwa i polityki. Autor doskonale oddaje atmosferę Sycylii przełomu wieków, ukazując skomplikowane relacje społeczne, polityczne intrygi i kulturowe tło epoki. Jego wizja sycylijskiego społeczeństwa jest pełna detali i subtelnych niuansów, co sprawia, że czytelnik przenosi się w czas i przestrzeń przedstawionej historii. I co równie ważne, staje się mu ona bliska i dobrze rozumiana.
Po trzecie, “Wicekrólowie” są uznawani za klasyk ze względu na swoją uniwersalność. Pomimo że akcja dzieje się w konkretnym czasie i miejscu, tematy poruszone przez autora – takie jak lojalność, ambicja, zemsta czy moralność – są ponadczasowe i dotyczą ludzkiej natury we wszystkich epokach i kulturach.
Wreszcie, warto zauważyć, że “Wicekrólowie” są doceniani jako arcydzieło literackie ze względu na swój wpływ na literaturę włoską i światową. Książka ta inspirowała i nadal inspiruje kolejne pokolenia pisarzy, a jej wartość jest doceniana zarówno przez krytyków, jak i czytelników na całym świecie. To właśnie te cechy sprawiają, że “Wicekrólowie” są uznawani za klasykę literatury i majstersztyk pisarski.
Dla miłośników sag rodzinnych i historycznych dramatów “Wicekrólowie” stanowią lekturę niezwykle satysfakcjonującą. Dlatego jeśli jesteście miłośnikami tego typu literatury, to zdecydowanie pozycja obowiązkowa na liście!
Sztukater
