Wenecję ocaloną Simone Weil zaczęła pisać w roku 1940. Nie ukończyła jej, choć wracała do niej parokrotnie, ostatni raz, tuż przed śmiercią, w roku 1943. Tekst w formie brulionowej, z fragmentami prawie gotowymi, wierszem i prozą, poprzedzielanymi partiami o charakterze konspektu, opublikował Gallimard w roku 1955. Wydawca wspomina o licznych brulionach (odnaleziono około pięćdziesięciu wersji wielkiego monologu Jaffiera), nie podaje jednak, na jakich zasadach dokonywano wyboru.
Dołącza jedynie do tekstu tragedii luźne zapiski z zeszytów Simone Weil dotyczące Wenecji Ocalonej. Notatki te, wraz z egzemplarzem roboczym tragedii, przesłano autorce na jej prośbę do Londynu, gdzie zamierzała ukończyć sztukę. Kres tym planom położyła śmierć.
